13.8. Tek Diş Eksiklikleri
İmplant destekli protetik tedavilerin endikasyonlarından sözederken, komşu diş preparasyonlarının arzu edilmediği tek diş eksiklikleri, öncelikle estetik gereksinimlerin arttığı anterior tek diş eksikliklerinin önemi vurgulanmıştı. Herhangi bir restorasyon bulunmayan, estetik olarak dokunulmak istenmeyen komşu dişlere sahip tek diş kayıplarında, kapanışın adeziv köprüler gibi geleneksel protetik yapılarla restorasyona izin vermediği durumlarda öncelikli uygulamalar implant destekli kronlar olmuştur. Gelişim dönemi içinde veya genç erişkin dönemde sıklıkla rastlanabilen, anterior ve posterior tek diş eksikliklerinde, iyileşme dönemi sonunda uygulanan implantların başarısında şüphe yoktur.
Resim 13.16 a, b. Maksiller lateral dişlerin kaybedildiği vakada, zirkonyum destekler kullanılarak restorasyonlar yapılmıştır.
Resim 13.17 a, b. Maksiller sağ 1. molar diş eksikliğinin implant destekli kron ile restore edildiği vaka.
Özellikle travma sonucu veya periodontal nedenlerle kaybedilmiş dişlerin çekiminden sonra yönlendirilmiş kemik rejenerasyonu ile semptomların iyileşmesini takiben gecikmiş immediat implantasyon, semptomsuz lükse olan dişlerde de diş kaybını takiben immediat implantasyon uygulamaları ile tedaviler yapılabilir. Günümüz implant sistemleri, yaşanmakta olan, anterior dişsizliklerin tedavisindeki estetik sorunları, birtakım modifikasyonlarla çözmeye çalışmışlar, anterior servikal bölge eğimleri, implant-mukoza arayüz özelliklerinde yapılan değişiklikler gibi uygulamalarla daha uygun restorasyonlar oluşturabilmişlerdir.
Anterior bölgede tek veya birden fazla diş eksikliğinin implant desteklerle tedavisinde, estetik kaygı ön plana çıkar. Protetik değerlendirmede ;
- Mevcut protetik alan
- Estetik parametreler
- Klinik kron / implant oranı
- Oklüzyon
- Protezin vidalı veya simante olması
- Destek tip ve materyali önemlidir.
İmplant yerleştirilecek bölgenin değerlendirilmesi: İmplantın yerleştirileceği dişsiz bölgedeki kemik miktarı çok önemlidir. İdeal pozisyon için en az 6-7 mm meziodistal, 6 mm bukkolingual genişliğe ve 12 mm vertikal kemik yüksekliğine ihtiyaç vardır. Ayrıca, implantın en yakınındaki implantla arasındaki mesafe en az 3mm, komşu dişle de en az 1,5mm olmalıdır
İdeal implant pozisyonlandırmasında 2 önemli faktör vardır
1. Yerini alacağı doğal dişin meziodistal çapı, İmplant gövdesi yerine konacağı doğal dişin boyutuna uygun genişlikte olmalıdır. Eğer implant, yerine konulduğu dişin mine-sement sınırından daha apikalde konumlandırılırsa o seviyedeki diş kökünün bukkolingual-meziodistal mesafesi esas alınır. Anterior bölgede, maksiller santral ve kanin dişleri yerine konulacak implantlar 4-5 mm. çapında, maksiller lateral ve mandibuler kesiciler için 3 – 3.3 mm. çaplarında implantlar seçilmelidir
Resim 13.18 a, b, c, d. İmplant, yerine konulduğu dişin mine - sement sınırından daha apikalde yerleştirilirse, çıkış konturu ve interdental papilla bölgesi gerektiği gibi belirlenemez.
Estetiğin olumsuz etkilenmemesi için, eğer uygun çaplardaki implantların yerleşebileceği yeterli genişlikte veya doğal dişe uygun yerleştirilebileceği boş alan yoksa, daha küçük çaptaki implantlar yerleştirilmelidir.
2.İdeal mesiodistal çapın belirlenmesindeki diğer faktör, yerleşecek olan implantın komşu dişten veya implanttan olması gereken uzaklığıdır. Hatalı mesiodistal yerleştirim, komşu dişin periodonsiyumunu etkileyebilirken, kan akışını engelleyerek eksternal kök rezorbsiyonuna neden olabilir.
Tek diş restorasyonlarında, implantın meziodistal alanın tam ortasına ve interproksimal papillayı etkilemeyecek şekilde yerleştirilmesi gerekir. Aksi takdirde, estetiği tehlikeye atacak ve hijyeni engelleyecek şekilde restorasyonun, papiller üzerine baskısı kaçınılmaz olacaktır. Diastemaların varlığında da meziodistal hatalı yerleştirmeler geri dönüşü olmayan estetik problemler ortaya çıkarabilir.
İmplant yerleştiriminde, her vakanın ayrı ayrı değerlendirilmesi gereği göz önünde tutularak, uygun meziodistal genişlik için;
Şekil 13.5 İmplant ile doğal diş arasındaki mesafe minimum 1.5 mm olmalı iken, iki implant arasındaki ideal mesafe 3 mm'dir
Minimum kemik kalınlığı + Periodonsiyumun kalınlığı+ İmplant çapı formülü önerilebilir. Örnek olarak 3.25 mm çaplı bir implant için; 1 mm + 0.25 mm +3. 25 mm+0.25 mm+ 1mm =5.75 mm meziodistal mesafe gereklidir. Bu formül çok sayıda implant yerleştirilecekse, implantlar arasına 3 mm.lik mesafeler konularak uygulanabilir.
Labiopalatinal açıdan bakıldığında, uygun kemik kalınlığı mevcutsa implant kretin tam ortasına değil bir miktar labial kontura yakın olacak şekilde yerleştirilmelidir.
Bu, sonuç rezorpsiyonun labial konturuna uyumlu olmasını sağlayacaktır. İdeal olarak labialde implant yüzeyini çevreleyen en az 1 mm. kemik kalınlığı gereklidir. Aksi taktirde açılı desteklerin kullanımı ile dahi çözümlenemeyecek sonuçlar ortaya çıkabilir. Hatta açılı destek kullanımı, dişeti altından metal yansıması veya dişetinin çekilmesi sonucu estetik olmayan görüntülerin oluşması gibi sonuçlar meydana getirebilir.
Resim 13.19 3.25 mm çaplı bir implant için, iki komşu diş arasında, 5.75 mmlik bir mesafe olmalıdır
İmplantın aşırı palatinale yerleştirilmesi ise, implantın labial sınırı ile restorasyonun en dış konturu arasında artan bir mesafe oluşturur. Böylece labial marjin kısmında ridgelap tarzında bir yapı meydana gelir. Bu yapı, sonuç restorasyonun labial konturunda hijyenin sağlanmasını engelleyecek ve olası enflamasyonla beraber cep oluşumu, yine aksiyal olmayan yükleme nedeniyle implant üzerinde stresler meydana getirecektir.
Resim 13.20, Şekil 13.6 Labiopalatinal açıdan bakıldığında, uygun kemik kalınlığı mevcutsa implant kretin tam ortasına değil bir miktar labial kontura yakın olacak şekilde yerleştirilmelidir. Bu, sonuç rezorpsiyonun labial konturuna uyumlu olmasını sağlayacaktır.
İmplant Yerleştirme Derinliği
Şekil 13.7 a. İmplantın aşırı palatinale yerleştirilmesi, implantın labial sınırı ile restorasyonun en dış konturu arasında artan bir mesafe oluşturur. Böylece labial marjin kısmında ridgelap tarzında bir yapı meydana gelir. b. Yine implantın labiale yakın yerleştirilmesi, labial servikal kemik rezorbsiyonlarına ve konturu fazla kronların yapılmasına neden olacaktır.
İmplant servikal çizgisi, komşu dişin mine-sement birleşiminden 2-3 mm. apikalde veya ideal olarak dişeti seviyesinde bulunmalıdır. Bu derinlik sağlandığı taktide transmukozal parçanın uygun kullanımı ile daha doğal bir çıkış konturu ile daha iyi estetik sonuçlar elde edilir. Daha küçük çapta implant kullanıldığında, restorasyonun daha doğal görünümlü çıkış konturunu verebilmek için daha apikalde yerleştirilmesi gerekir.
Şekil 13.8. İmplantın komşu dişin mine-sement birleşiminden 2-3 mm.apikalde veya ideal olarak kemik seviyesinde yerleştirilmesi gerekir. Üzerine yerleştirilecek destek yapının basamak seviyesi dişetinin 0,5 mm altında seyretmelidir
