9.5. Tam Seramik Adeziv Köprüler
Bu tür köprüler, tutucu olarak kullanılan parçalarının, diş dokularının mümkün olduğunca az kaldırılmalarına olanak sağlamaları ve rezin simanların adeziv özelliklerinden yararlanılması nedeniyle konservatif restorasyonlardır. Adeziv köprülerde, diş yüzeyi ile yapıştırıcı materyal ve yapıştırıcı materyal ile restorasyon materyali arasında bir bağ söz konusudur. Yapıştırılacak materyal, başlangıçta metal alaşımları iken, güncel gelişmelerle seramiklerin kullanımı neredeyse alternatifsiz hale gelmiştir.
Restorasyonun yapıştırılacağı diş dokusu, mine veya dentin olabilir. İlk uygulamaları, 1973 de Rochette tarafından yapılmış olan, retansiyon için açılan delikler içeren metal tutucular ve estetik materyalin veneer olarak kullanıldığı gövdeden oluşan köprülerdir ve Rochette köprüler olarak adlandırılmışlardır.
Rochette köprülerdeki tutucuların, deliklerden taşan rezinin fonksiyonel stresler ve aşınma nedeniyle sızıntı oluşturmaları ve tutuculuklarını kaybetmeleri nedeniyle, delikler yerine elektrokorozyon yöntemi kullanılarak oluşturulan köprülere, uygulamanın ilk yapıldığı, Maryland Üniversitesine atfen Maryland köprüler olarak isimlendirilmiştir.
Günümüzde, yapıştırma felsefesine göre, adeziv köprüler olarak adlandırılan bu köprüler, çürüksüz destek dişlerde, diş yapısından minimal doku kaldırılması ile özellikle bir ya da iki mandibuler anterior diş eksikliğinde başarı ile kullanılırlar. Yine, periodontal splintleme amacıyla da uzun yıllardır kullanılan köprü türüdürler.
Yaygın çürük, overbite (örtülü kapanış ve komşu dişlerin renk, şekil ve konumlarında değişiklik yapılması gerekiyorsa kontrendikedirler. Diş eksikliğinin fazla olması (ikiden fazla), destek olarak alınacak dişlerde periodontal sorunların olması, mobil dişler ve motive edilemeyen hastalarda kullanımları uygun değildir.
Adeziv restorasyonlarda, preparasyon, palatinal veya lingual yüzeylerden, tutuculukla birlikte dirençli bir alt yapı oluşturacak şekilde olmalı her zaman gereklidir. Tutuculuk ve direnç için vaka değerlendirilerek, bu yüzeylerde yapılan kesim derinliği arttırılabilir. Genel kabul, gövdeye bakan proksimal yüzeyleri de içeren, Black 3 kavitelerin hazırlanmasıdır.
Geleneksel veya CAD CAM yöntemleri ile üretilebilen adeziv köprülerin ölçüsü de geleneksel silikon esaslı ölçü maddeler veya polieter ile, CAD Cam ile üretilecekse, ya bu ölçülerden elde edilen modelin dijital olarak taranması ya da ağız içinde doğrudan, dişin dijital ölçüsünün alınması şeklindedir.
Resim 9.5 a, b.Ortodontik tedavi ile düzenlenmiş, konjenital maksiller lateral dişlerin eksikliğinde, sağlıklı ve estetik görünümlü komşu dişlerin varlığı, konservatif çalışma gereği oluşturmuştur. c, d. Planlanan tam seramik adeziv köprü için, santral ve kanin dişlerin palatinal yüzeylerinde Black 3 tarzı kavite için derin olmayan bir preparasyon yapılmıştır. e, f, g. Elde edilen modeller üzerinde, geleneksel olarak hazırlanan tam seramik köprüler, yine modeller üzerinde yapılan inceleme ve uyulmamalardan sonra h, ı. kompozit rezin siman yardımıyla dişler üzerine yerleştirilmişlerdir.
